Eliz'in İki Yaş Sendromu Atakları

Her anne gibi ben de iki yaş sendromunu tadacaktım ancak bizimki biraz erkenci davrandı ve daha iki yaşına girmesine 3 ay varken biz çoktan farkına varmadan belirtilerini yaşamaya başlamışız bile. Ağlama krizleri, herşeye hayır demesi, uyku düzensizlikleri, bir çok şeyi kendisinin yapmak istemesi gibi sorunları olabildiğince idare etmeye çalışırken, beni annesi olarak en çok üzen konuyla yüzleşmek zorunda kaldım. Yemek yemiyor! Evet çocuk bildiğiniz yemek yemiyor. Sadece ekmek yemek istiyor, onun dışında en sevdiği şeyler olan köfte, patates, gece sütü gibi şeylerin hepsini ama hepsini terk etti. Ve ben çocuğuna dışarıda paket halinde satılan gıdaları olabildiğince vermemeye çalışan biri olarak, kendi ellerimle çocuğuma gidip çubuk kraker ve kakaolu süt aldım ki gece aç yatmasın diye. İnanılması güç ama çubuk krakeri yiyip üstüne de kakaolu sütün yarısını içince çok mutlu oldum. Düşünün o noktadayız. Şuan itibariyle bir kiloya yakın zayıfladı. O kadar üzgünüm ki kelimelerle tarif edemiyorum. Bu yazının herhangi birine bir faydası olacağını düşünerek değil, sadece içimi dökmek ve (İnşallah) bu günler geçtiğinde tekrar okuyup, hiç bir şey için fazla üzülmemek gerektiğini çünkü çocukların çok çabuk huy değiştirip sonra eski hallerine geri döndüğünü görmek için yazıyorum.

Sabah kahvaltısında simit ve salatalık, öğle yemeğinde pilav, akşam yemeğinde yine pilav yiyor ya da hiç bir şey yemiyor. Meyve falan hak getire ki aslında tatlı bir meyve olan karpuz geçen yaz favorisiydi. Eliz zaten 9 aylıktan beri kendi yemeğini kendi yemek gibi bir inada sahip, kesinlikle benim elimden hiç bir şey yemez. O nedenle günlük verdiğim D vitaminini ya da arada bir verdiğim çinko ve vitamin şuruplarını gece sütüne karıştırarak verirdim. Artık bu ihtimal de gitti, Allah korusun çocuk ateşlense ateş düşürücü vermekten aciz bir haldeyim. Zorla ağzına sok kaşığı çaresizsen, diyebilirsiniz. Tabi ki denedim ve sonuç tam bir kabus oldu. Hepsini tükürüp üstüne kustu! Kandıramıyorum çocuğumu, önce parmağıyla kontrol ediyor yiyecekleri sonra da dilinin ucuyla tadına bakıyor. Son üç haftadır et, süt, yoğurt, meyve ve sebze olmadan yaşıyor. Aklımı kaybetmek istemiyorum ama kendimi gerçekten çok çaresiz hissediyorum. Özellikle sütü de bıraktıktan sonra bende devreler yandı. Benim gibi yemek sorunu yaşayan ve sonra herşeyin normale döndüğü bir dönem geçiren birileri var mıdır acaba?