Bu yaz Eliz sayesinde yazlıkta, hayatımda hiç olmadığı kadar uzun zaman geçirme şansım oldu. Elizin uyuduğu aralıklarda bir kaç tane güzel kitap bitirdim. Bunlardan biri de Ahmet Ümitin son kitabı Elveda Güzel Vatanım. Yazarın genel olarak kendi tarzının dışına çıktığını düşündüğüm bu roman, benim gibi polisiyeye fazla meraklı olmayan biri için yazarın en sevdiğim kitabı oldu. Şöyle ki; İttihat ve Terakki Cemiyetinin ilk yıllarından başlayıp yeni Cumhuriyetin ilk yıllarına kadar geçen sürede bir cemiyet fedaisinin eski sevgilisi Estere yazdığı mektuplar sayesinde dönemin olaylarının anlatıldığı güzel bir tarihi roman yazmış Ahmet Ümit. İlk defa Atatürk üzerinden anlatılmayan bu dönemi bir de farklı bir gözle okumak çok keyifliydi.
Bu kısımda yazacakları spoiler verecektir, bilginize.
Kitapla ilgili bir kaç ufak eleştirim var. Sondan başlamak gerekirse kitabın sonunun çok iyi tasarlanamadığını düşünüyorum. Şehsuvar Sami intihar ediyor ama öyle bir anda ve nedensiz oluyor ki gereksiz şekilde dramatikleştirilmek için baş karakterin öldürüldüğünü düşündürttü bana. Yazarın Estere olan aşkı çok büyük, ancak biz bu aşkın nasıl yaşandığını biraz okuyabilseydik biraz şahitlik etmiş olurduk en azından. O kısım da zayıf kalmış. Enver ve Talat Paşalar hakkında akılda kalıcı bir portre çizmiş oluşu kitapta en sevdiğim şeylerden biriydi. Bence alın okuyun ve kitaplığınızın güzel bir yerinde saklayın. Olay örgüsünü boşverin, tarihi roman gözüyle değerlendirin.
Yorumlar
Yorum Gönder